با دو سند معتبر از حارث بن مغیره منقول است که خدمت امام صادق
(ع) عرض کردم من در دو بیماری سخت گرفتارم و به هر دوایی مداوا
کردهام نفع نیافتهام. فرمود: چرا غافلی از تربت امام حسین (ع) که در
آن شفای هر دردی و ایمنی از هر خوفی است و چون تربت را
برمیداری بگو:
اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِحَقَّ هذِهِ الطّینَهِ وَ بِحَقَّ الْمَلِکِ الَّذی اَخَذَها
وَ بِحَقَّ النَّبیَّ الَّذی قَبَضَها وَ بَحَقَّ الْوَصَّیِ الَّذی حَلَّ فیها صَلَّ عَلی
مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ وَافْعَلْ بی کَذا وَ کَذا
و بعد شفای مرض خود را طلب کند.
:: موضوعات مرتبط:
اذکار و ادعیه ,
,
:: بازدید از این مطلب : 1613
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0